Voordracht gehouden tijdens ceremonie Tien Jaar Spuiten en Slikken (BNN/VARA), 11 oktober 2015.
© Copyright 2015 Peter Cohen
Tien Jaar Spuiten en Slikken
Peter Cohen
Geachte Spuiters en Slikkers,
Drugs zijn nu wat godsdienst een paar eeuwen geleden was: reden om de aanhangers van een foute versie af te zonderen en zelfs te vervolgen. Om hun leven zo te beïnvloeden dat ze niet deelnemen aan de dagelijkse versie van normaliteit. U weet het vast niet meer, maar hier in Amsterdam werden mensen die in de 17e eeuw Katholiek waren vervolgd, en ze waren alleen in staat hun godsdienst uit te oefenen als ze dat deden in het verborgene. Onze Lieve Heer op Zolder, een museum aan de OZ Voorburgwal was vroeger een zogenaamde schuilkerk. Mensen met de foute godsdienst konden daar in het geniep en geheim hun geloof belijden. Want zo dacht de Overheid toen, mensen met de foute godsdienst halen de duivel binnen.
De overeenkomst met foute drugs in duidelijk: mensen die in onze tijd een nog niet toegestane drug willen gebruiken kunnen die in het geniep verkrijgen op adressen die verborgen zijn voor de hoeders van de openbare orde. We worden erin opgevoed dat mensen met de foute drugs de Duivel binnenhalen...
Het programma Spuiten en Slikken waaraan ik tien jaar geleden deelnam was eigenlijk een Schuilkerk die vanuit het Donker plotseling in het licht werd gezet. Het was een wonder! In Spuiten en Slikken mochten mensen voor het eerst in het licht van camera en Openbaarheid vragen stellen over drugs, of vertellen hoe leuk drugs kunnen zijn als je in staat wordt gesteld ze veilig te gebruiken.
Ik denk dat het voor heeeel veel mensen in Nederland een ware Openbaring was om te mogen horen dat je met gebruik van drugs werelden van beeld en gevoel kunt betreden die alle mensen natuurlijk al lang kennen via theater, opera, literatuur, muziek. Speciale en dierbare werelden van verbeelding en gevoelens die volkomen normaal worden geacht als je ze betreedt via de klassieke kunsten.
Muziek die ons raakt, theater, een schilderij, ze verplaatsen ons gevoelsleven naar een andere etage. Drugs doen dat vaak ook ,en hoe! Alleen, maar ook in combinatie met de klassieke kunsten kunnen ze juwelen van spirituele en erotische beleving doen ontstaan. Maar door de schuilkerken waarin de druggebruiker zich bevindt zijn de belevenissen met drugs beladen met risico’s die zich alleen laten vergelijken met die van een paar eeuwen geleden rond geloof. Het verkeerde moment, de verkeerde dosis, de verkeerde samenstelling, de verkeerde getuigen - en de gevolgen kunnen wonden slaan of zelfs dodelijk zijn.
Tien jaar Spuiten en Slikken hebben niets veranderd aan de de legaliteit van bijvoorbeeld MDMA, een verfijnde drug die met de naam xtc door het leven gaat. Wat zo geweldig is aan Spuiten en Slikken is dat mensen er worden voorgelicht door een echte gebruiker. In het begin was het Filemon die zich liet filmen bij zijn eerste xtc gebruik en wiens invoelbare reacties van grote educatieve waarde waren. Er is nu een nieuw Spuiten en Slikken bijdrage, te zien via YouTube waarop je kunt meeleven dat iemand voor het eerst xtc gebruikt. Wat ze meemaakt en hoe het haar lukt om zich veilig te voelen bij zo iets nieuws en zo iets getaboeïseerd. Dat is echt een educatieve winst ten opzichte van landen waar zulke uitzendingen onmogelijk zijn, bijvoorbeeld Frankrijk of de Verenigde Staten. Maar waarom zouden de fans van Spuiten en Slikken genoegen nemen met wat minder taboe maar nog steeds geen goede xtc winkel? Waarom eisen de fans van Spuiten en Slikken niet van de gemeente Amsterdam dat ze haar stadsdeelkantoren openzet voor een verkoop - balie van gekeurde xtc pillen? In lichte maar ook wat zwaardere dosering, met een waarde die er gewoon op staat? 30 mg, 60 mg.
Dosis informatie die op elke bierfles staat moet toch ook op de xtc pil te vinden zijn! Kort geleden suggereerde de loco burgemeester van Amsterdam dat de gemeente de vluchtelingen binnen haar grenzen helpt aan een baan, ook al mag dat niet van de wet. Als de loco burgemeester de gemeenlijke vluchtelingen een gedoogconstructie aanbiedt die hun leven minder crimineel, en veel veiliger maakt, waarom dan niet voor haar aanzienlijke bevolkingsgroep die xtc gebruikt? Of speed? Is het veiliger maken van drugs niet een hoofdopgave voor de gemeente? Dus ook het neutraliseren van die malle en onethische legale condities die de gevaren van drugs veroorzaken of aanzienlijk vergroten? Mensen worden werkelijk niet ziek van xtc alleen, maar van een verkeerde dosering of een verkeerde situatie met paniek, of een verkeerde combinatie bv van xtc en alcohol, of XTC en speed. XTC is een volkomen veilige stof voor hen die er niet allergisch voor zijn, net zo goed als fietsen een zeer veilige vorm van vervoer is. Maar ben je verstrooid op de fiets of maak je een grove fout dan kun je horen bij de bijna 200 fietsdoden die Nederland elk jaar heeft.[1] Kortom, voor veiligheid moet je je inspannen, die komt niet vanzelf.
Om te besluiten.
Mijn mening is dat de Staat de veiligheid van drugs en hun gebruik moet maximaliseren, net zo als ze de veiligheid van een fietspad, van antibiotica of alcohol maximaliseert door middel van verkeersregels en Toezichthoudende Diensten . Dus fans van Sp en Sl, helpen jullie de druggebruiker van de toekomst en die van nu door de Staat te bekogelen met jullie eisen. Weest vrolijk, consequent en standvastig, en verbiedt de Staat om haar unieke verantwoordelijkheid voor veilig druggebruik uit de weg te gaan!