Boekhout van Solinge,
Tim (1996), Cannabis in Frankrijk. In: Peter Cohen & Arjan Sas (Eds.)
(1996), Cannabisbeleid in Duitsland, Frankrijk en de Verenigde Staten.
Amsterdam: Centrum voor Drugsonderzoek, Universiteit van Amsterdam. pp.
83-85.
© Copyright 1995 Tim Boekhout
van Solinge. All rights reserved.
1. Cannabis in Frankrijk
Tim Boekhout van Solinge
Herkomst en handelsroutes
Cannabis in Frankrijk betekent in de praktijk bijna altijd
Marokkaanse hasjiesj. Het leeuwedeel (zo'n 80%) van de cannabis die op
de Franse markt verkrijgbaar is betreft Marokkaanse hasjiesj. Daarnaast
is er ook Pakistaanse en Afghaanse hasjiesj verkrijgbaar.
Marihuana is in Frankrijk relatief zeldzaam. De weinige marihuana die
te verkrijgen is komt uit Amerika (Columbia, Jamaica), uit Afrika (Ivoorkust,
Kameroen, Kongo, Nigeria) of uit Nederland (nederwiet). In Zuid-Frankrijk,
met name in de Ardèche en in Zuidwest-Frankrijk, is lokaal-verbouwde
marihuana te verkrijgen, soms geplant met zaden uit Nederland. Over het
algemeen is deze produktie kleinschalig en niet-professioneel.
Cijfers van het OCRTIS (Office Centrale pour la Répression du
Trafic Illicite des Stupéfiants), dat de gegevens verzamelt
van de onderschepte drugs door douane, politie en gendarmerie, laten zien
dat bijna alle onderschepte cannabis bestaat uit hasjiesj. Van de 58.014
kg. cannabis die in 1994 werd onderschept, betrof 55.890 kg. hasjiesj,
ofwel 96%. De in 1993 onderschepte hoeveelheid van 44.840 kg. vertegenwoordigde
98% van de onderschepte cannabis (van 45.883 kg.).[3]
Zoals gezegd, betekent cannabis in de praktijk Marokkaanse hasjiesj. In
tegenstelling tot wat wel eens wordt gedacht (en wordt geschreven in met
name de populaire pers), komt tegenwoordig het grootste deel van deze
hasjiesj niet via Nederland het land binnen, maar direct (via Spanje)
vanuit Marokko. Nadat de hasjiesj Spanje heeft bereikt, wordt zij òf
tijdelijk opgeslagen in één van de entrepots aldaar, òf
zij gaat direct door naar Frankrijk.[4]
Het vervoer over de weg, doorgaans vrachtwagens en personenauto's, is
het voornaamste middel waarmee de hasjiesj vervolgens de Franse grens
over gaat. De grote (cannabis)-onderscheppingen van de Franse douane,
verantwoordelijk voor 80% van alle onderschepte drugs, vinden dan ook
plaats aan de grens met Spanje; van de onderscheppingen zijn personenauto's
het belangrijkste transportmiddel.[5]
Onderzoekers van het internationale Observatoire géopolitique
des drogues (O.G.D.), gevestigd in Parijs, bevestigen dat de meeste
Marokkaanse hasjiesj via deze kanalen Frankrijk bereikt. Tevens wijzen
zij er op dat de handel tussen Marokko en Frankrijk, vergeleken met die
tussen Marokko en Nederland, kleinschaliger is (circuits courts)
en minder georganiseerd.[6]
Voor de Marokkaanse hasjiesj die Nederland als bestemming heeft wordt
vaker gebruikt gemaakt van vrachtwagens, de hasjiesj die richting Frankrijk
gaat, wordt daarentegen meer vervoerd met personenauto's.[7]
Ook bij het OCRTIS wordt beaamd dat slechts een klein deel van de Marokkaanse
hasjiesj via Nederland het land binnenkomt. Dit patroon komt naar voren
uit de cijfers van het OCRTIS (zie tabel 1).
1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Libanon | 206 | (1,0%) | 15.198 | (47,7%) | 494 | (1,2%) | 45 | (0,1%) | - | - |
Marokko | 8.124 | (38,2%) | 6.961 | (21,9%) | 16.811 | (41,3%) | 23.700 | (52,9%) | 23.151 | (41,4%) |
Nederland | 125 | (0,6%) | 577 | (1,8%) | 455 | (1,1%) | 657 | (1,5%) | 812 | (1,5%) |
Pakistan | - | - | - | - | 10.579 | (26,0%) | 2.291 | (5,1%) | 9.640 | (17,2%) |
Spanje | 6.461 | (30,3%) | 4.078 | (12,8%) | 3.867 | (9,5%) | 13.635 | (30,4%) | 10.923 | (19,5%) |
Andere landen | 914 | (4,3%) | 1.639 | (5,1%) | 4.439 | (10,9%) | 679 | (1,5%) | 2.030 | (3,6%) |
Onbekend | 5.458 | (25,6%) | 3.382 | (10,6%) | 4.014 | (9,9%) | 3.833 | (8,5%) | 9.334 | (16,7%) |
Totaal | 21.289 | (100,0%) | 31.836 | (100,0%) | 40.658 | (100,0%) | 44.840 | (100,0%) | 55.890 | (100,0%) |
Bron: Statistisch rapport OCRTIS 1994, Ministerie van Binnenlandse Zaken |
De cijfers van het OCRTIS kunnen uiteraard niet als hard bewijs gelden voor de handelsstromen; slechts een klein deel (naar schatting tussen de 5% en 15%) wordt immers onderschept. Zoals blijkt uit tabel 1 vertegenwoordigde de hasjiesj uit Nederland nog geen 2% van het totaal. Een aanzienlijk deel van deze hasjiesj is overigens niet eens voor de Franse markt bestemd, maar betreft transitohandel, bestemd voor bijvoorbeeld de Britse markt.[8] Het is zelfs zo dat meer dan de helft van de hasjiesj die in Frankrijk wordt onderschept, niet bestemd is voor de Franse markt. Nederland is namelijk een belangrijker bestemming van de hasjiesj die in Frankrijk wordt onderschept dan Frankrijk zelf (met uitzondering van het jaar 1993):
1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Frankrijk | 6.044 | (28,4%) | 11.859 | (37,3%) | 15.705 | (38,6%) | 18.294 | (40,8%) | 13.108 | (23,5%) |
Nederland | 9.893 | (46,5%) | 12.165 | (38,2%) | 17.469 | (43,0%) | 10.961 | (24,4%) | 19.049 | (34,1%) |
Rest/onbekend | 5.352 | (25,1%) | 7.812 | (24,5%) | 7.484 | (18,4%) | 15.585 | (34,8%) | 23.733 | (42,5%) |
Totaal | 21.289 | (100,0%) | 31.836 | (100,0%) | 40.658 | (100,0%) | 44.840 | (100,0%) | 55.890 | (100,0%) |
Bron: Statistisch rapport OCRTIS 1994, Ministerie van Binnenlandse Zaken |
Het feit dat in Frankrijk vaak wordt gedacht dat veel hasjiesj uit Nederland
afkomstig is, kan wellicht als volgt worden verklaard.
Ten eerste bestaat er cannabis-verkeer vanuit Nederland in de richting
van Frankrijk. Het gaat dan om relatief geringe hoeveelheden van bijvoorbeeld
kleine handelaren en drugstoeristen die de Nederlandse coffeeshops hebben
aangedaan. De Franse douane houdt ook meer mensen aan met cannabis die
uit Nederland zijn afgereisd dan reizigers uit de richting van Spanje.[9]
Alhoewel deze totale hoeveelheid onderschepte cannabis uit Nederland veel
geringer is dan die uit Spanje/Marokko, draagt dit wel bij aan de beeldvorming
van Nederland als distributie- of bevoorradingsland.
Ten tweede is een aanzienlijk (en stijgend) deel van de onderschepte heroïne
in Frankrijk wèl afkomstig uit Nederland, waar de prijzen aanzienlijk
lager zijn, en de heroïne bovendien een hogere zuiverheid heeft.[10]
Naast heroïne is ook een groot deel van de onderschepte amfetamine,
LSD en XTC afkomstig uit Nederland. Het grootste deel van deze drugs betreft
transitohandel, bestemd voor Groot-Brittannië. De cijfers van het
OCRTIS laten zien welk deel van deze drugs die in 1994 werden onderschept,
afkomstig was uit Nederland. Van de 80 kg. amfetamine die in 1994 werd
onderschept, was 45,5 kg. (57%) afkomstig uit Nederland. Van de 74.004
doses onderschepte LSD waren er 67.290 doses (91%) afkomstig uit Nederland.
XTC tenslotte: van de 254.804 doses die werden onderschept, waren er 206.804
(81%) uit Nederland afkomstig.
Het feit dat van de totale onderschepte hoeveelheid drugs een aanzienlijk
deel afkomstig is uit Nederland, waar nog bij komt dat Nederland voor
sommige jongeren een populaire bestemming is voor een (korte) vakantie
waarin zorgeloos cannabis in de coffeeshop kan worden gerookt, heeft Nederland
de reputatie gegeven van het drugsmekka of de drugs-supermarkt van Europa.
Vanuit dat oogpunt bezien is het niet heel vreemd dat men in Frankrijk
nogal eens geneigd is te denken dat óók veel cannabis uit
Nederland afkomstig is.
Prijs en kwaliteit
De prijs die voor cannabis in Frankrijk wordt betaald varieert
naar gelang de herkomst. De prijs van de 'standaard' Marokkaanse hasjiesj
komt neer op zo'n FF 35,- à FF 50,-per gram (indien gekocht in
de hoeveelheid van een barette van 2 à 3 gram waarvoor FF
100,- wordt betaald). Voor grotere hoeveelheden zoals een douze
(10 à 12 gram), wordt ongeveer FF 350,- betaald. Voor hasjiesj
afkomstig uit Pakistan of Afghanistan bedraagt de prijs zo'n FF 60,- per
gram. Zoals eerder is gezegd, is marihuana in Frankrijk relatief zeldzaam.
De prijs van marihuana is over het algemeen dan ook wat hoger dan die
van hasjiesj, namelijk zo'n FF 60,- à FF 70,- per gram.[11]
Marokkaanse hasjiesj in Frankrijk is van een doorgaans lage kwaliteit.
Dit komt in de eerste plaats omdat de hasjiesj verkregen is uit latere
zevingen dan bijvoorbeeld de Marokkaanse hasjiesj op de Nederlandse markt,
waar (vanwege het bredere aanbod) hogere kwaliteitseisen worden gesteld.
Een nog belangrijker reden voor de lagere kwaliteit is dat de hasjiesj
doorgaans is versneden. Verschillende produkten worden hiervoor gebruikt;
de meest gebruikelijke zijn aarde, paraffine, lijm, geitevet en henna.